sokrat st ft cumali efrah beklemek mi zor bekletilmek mi

Cumali Efrah verse;
Genelde diyorlar ki deniz gibi engin ama biraz delisin,
Koylarıma ulaşmak için önce bi aş denizi.
Uzaktan görenler sıradan bi deli derken,
Ben özlem vadisinde akıp inleyen bi aşk delisi.
Neyime aşk? Neyime delisi olmak dimi?
Benim tasvir ettiğim aşk anca masallarda gezer.
Aşk diyip, gerçek aşkı yazanlarda gelse;
Senin aşk dediğinin soyu sopu masalarda meze!
Geçirdiğim hergün sensizliğim uyuşturucu gibi,
Biraz daha sokar kanıma.
Kanla beraber tükürdüğüm adın artık,
Gezdiğimiz caddelerin sokaklarında!
Yine gittin bak, yine ben öldüm.
Kollarımın tüyleri şuan dikenli tel örgü.
Biliyorum, nasılsa gelmiycen ama aldığım her nefes şahidim olsun ki
Bekliycem!


Beklemek mi zor, bekletilmek mi?
Yoksa beklenilen olmak için,
Kendini, kendinden geçirmek mi Aşk?

Sokrat ST verse;
Aşk herşeydi, göster hadi bana sonsuzu.
İstanbul tekin değil sevgilim garip adam ordusu,
Ve pisliklerle dolu.
Ha bu arada gastrit değil seni kaybetme korkusundan,
Panik atak olmuşum!
Bana nasıl olduğumu sormuyordun önce,
Sonra ne oldu bilmiyorum bare doğru yolu göster.
Bende ona gidiyim, birine kandırılmadan,
Gördüğüm her kadın o kadını andırır bana.
Yüzü benzer, kahverengi gözleri, kokusu öyle,
Derken hayal değilmiş bi başkasıyla o gözüm aydın.
Bilinç altıma doğru kıldım aklı,
O kalbi başkasındayken yüzüğümü parmağında saklıyor!
Hayallerim hayallerine doğru paraleldedir.
Ben sadece mutluluk istesemde, Tanrı bana vermedi Aşk'ı!
Zarar etmedim olsun meleğim,
Çok çok özledim, sana ilksin ve sonsun demeyi...